From S.FREUD S BOOK
<<The discomfort in human culture>> in English EDITION. Some point Paragraphs...in english and in greek.ABOUT Communists...written in 1930 and predicting the Fall of soviet Communism in 1990....!!!!!!!!!!!
<<The discomfort in human culture>> in English EDITION. Some point Paragraphs...in english and in greek.ABOUT Communists...written in 1930 and predicting the Fall of soviet Communism in 1990....!!!!!!!!!!!
[[....The Communists believe they have found a way of delivering us from this evil. Man is whole-heartedly good and friendly to his neighbour, they say, but the system of private property has corrupted his nature.
The possession of private property gives power to the individual and thence the temptation arises to ill-treat his neighbour. The man who is excluded from the possession of property is obliged to rebel in hostility against the oppressor. If private property were abolished, all valuables held in common and all allowed to
share in the enjoyment of them, ill-will and enmity would disappear from among men. Since all needs would be satisfied, none would have any reason to regard another as an enemy. All would willingly undertake the work which is necessary. I have no concern with any economic criticisms of the communistic
system.I cannot enquire into whether the abolition of private property is advantageous and expedient.
But I am able to recognize that psychologically it is founded on an untenable illusion. By abolishing private property one deprives the human love of aggression of one of its instruments, a strong one undoubtedly,but assuredly not the strongest. It in no way alters the individual differences in power and influence which are turned by aggressiveness to its own use, nor does it change the nature of the instinct in any way. This instinct did not arise as the result of property.It reigned almost supreme in primitive times when possessions were still extremely scanty. It shows itself already in the nursery when possessions have hardly
grown out of their original anal shape, it is at the bottom of all the relations of affection and love between
human beings——possibly with the single exception of that of a mother to her male child. Suppose that personal rights to material goods are done away with, there still remain prerogatives in sexual relationships,which must arouse the strongest rancour and most violent enmity among men and women who are otherwise equal. Let us suppose this were also to be removed by instituting complete liberty in sexual life,
so that the family, the germ-cell of culture, ceased to exist one could not. it is true, foresee the new paths on which cultural development might then proceed, but one thing one would be bound to expect and that is that the ineffaceable feature of human nature would follow wherever it led.
Anyone who has been through the misery of poverty in his youth, and has endured the indifference and arrogance of those who have possessions, should be exempt from the suspicion that he has no understanding of or goodwill towards the endeavours made to fight the economic inequality of men and all that it leads to. To be sure,if an attempt is made to base this fight upon an abstract demand for equality for all in the name of justice, there is a very obvious objection to be made, namely, that nature began the injustice by the highly unequal way in which
she endows individuals physically and mentally, for which there is no help.
Men clearly do not find it easy to do without satisfaction of this tendency to aggression that is in them,when deprived of satisfaction of it they are ill at ease. There is an advantage, not to be undervalued, in the existence of smaller communities, through which the aggressive instinct can find an outlet in enmity towards those outside the group. It is always possible to unite considerable numbers of men in love towards one
another, so long as there are still some remaining as objects for aggressive manifestations. I once interested myself in the peculiar fact that peoples whose territories are adjacent, and are otherwise closely related, are always at feud with and ridiculing each other, as. for instance, the Spaniards and the Portuguese, the Northand South Germans, the English and the Scotch, and so on. I gave it the name of narcissism in respect of minor differences, which does not do much to explain it. One can now see that it is a convenient and relatively harmless form of satisfaction for aggressive tendencies, through which cohesion amongst the members of a group is made easier. The Jewish people, scattered in all directions as they are. have in this way rendered services which deserve recognition to the development of culture in the countries where they settled, but unfortunately not all the massacres of Jews in the Middle Ages sufficed to procure peace and security for their Christian contemporaries. Once the apostle Paul had laid down universal love between all men as the foundation of his Christian community, the inevitable consequence in Christianity was the utmost intolerance towards all who remained outside of it. The Romans, who had not founded their state on love,were not given to lack of religious toleration, although religion was a concern of the state and the state was permeated through and through with it. Neither was it an unaccountable chance that the dream of a German
world-dominion evoked a complementary movement towards anti-semitism,and it is quite intelligible that the attempt to establish a new communistic type of culture in Russia should find psychological support in the persecution of the bourgeois. One only wonders, with some concern, however, how the Soviets will manage when they have exterminated their bourgeois entirely.........
..................In all that follows, I take up the standpoint that the tendency to aggression is an innate, independent instinctual disposition in man, and I come back now to the statement that it constitutes the most powerful obstacle to culture. At one point in the course of this discussion, the idea took possession of us that culture was a peculiar process passing over human life and we are still under the influence of this idea We may add to this that the process proves to be in the service of Eros, which aims at binding together single human individuals, then families, then tribes, races, nations, into one great unity, that of humanity. Why this has to be done we do not know it is simply the work of Eros. These masses of men must be bound to one another libidinally; necessity alone, the advantages of common work, would not hold them together. The natural instinct of aggressiveness in man, the hostility of each one against all and of all against each one.
opposes this program of civilization. This instinct of aggression is the derivative and main representative of the death instinct we have found alongside of Eros, sharing his rule over the earth. And now, it seems to me, the meaning of the evolution of culture is no longer a riddle to us. It must present to us the struggle
between Eros and death, between the instincts of life and the instincts of destruction, as it works itself out in the human species. This struggle is what all life essentially consists of and so the evolution of civilization may be simply described as the struggle of the human species for existence. And it is this battle of the Titans that our nurses and governesses try to compose with their lullaby-song of Heaven!............
......The fateful question of the human species seems to me to be whether and to what extent the cultural process developed in it will succeed in mastering the derangements of communal life caused by the human instinct of aggression and self-destruction. In this connection, perhaps the phase through which we are at this moment passing deserves special interest. Men have brought their powers of subduing the forces of nature to such a pitch that by using them they could now very easily exterminate one another to the last man. They know this——hence arises a great part of their current unrest, their dejection, their mood of apprehension.
And now it may be expected that the other of the two heavenly forces, eternal Eros, will put forth his strength so as to maintain himself alongside of his equally immortal adversary.
opposes this program of civilization. This instinct of aggression is the derivative and main representative of the death instinct we have found alongside of Eros, sharing his rule over the earth. And now, it seems to me, the meaning of the evolution of culture is no longer a riddle to us. It must present to us the struggle
between Eros and death, between the instincts of life and the instincts of destruction, as it works itself out in the human species. This struggle is what all life essentially consists of and so the evolution of civilization may be simply described as the struggle of the human species for existence. And it is this battle of the Titans that our nurses and governesses try to compose with their lullaby-song of Heaven!............
......The fateful question of the human species seems to me to be whether and to what extent the cultural process developed in it will succeed in mastering the derangements of communal life caused by the human instinct of aggression and self-destruction. In this connection, perhaps the phase through which we are at this moment passing deserves special interest. Men have brought their powers of subduing the forces of nature to such a pitch that by using them they could now very easily exterminate one another to the last man. They know this——hence arises a great part of their current unrest, their dejection, their mood of apprehension.
And now it may be expected that the other of the two heavenly forces, eternal Eros, will put forth his strength so as to maintain himself alongside of his equally immortal adversary.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
<<Οi κομμουνιστές πιστευουν πως εχουν βρει τον δρομο της λυτρωσης απο το κακο. Ο ανθρωπος ειναι οπωσδηποτε καλος , οι προθεσεις απεναντι στον
πλησιον του αγαθες, αλλα ο θεσμος της ατομικης ιδιοκτησιας διεφθειρε την φυση του .Η κατοχη ατομικων αγαθων δινει στο ατομο την δυναμη και ετσι τον
πειρασμο να κακομεταχειρισθει τον πλησιον του .Ο αποκλεισμος απο κατοχη αγαθων θα εξεγερθει αναγκαστικα με εχθροτητα εναντια στον καταπιεστη .Αν
καταργησουμε την ατομικη ιδιοκτησια, κανουμε ολα τα αγαθα κοινα και αφησουμε ολους τους ανθρωπους να συμμετεχουν στην απολαυση τους ,θα
εξαφανισθουν η κακοβουλια και η εχθροτητα αναμεσα στους ανθρωπους .Αφου ολες οι αναγκες θα ειναι ικανοποιημενες ,δεν θα εχει κανενας λογο να
βλεπει τον αλλον σαν εχθρο του .Στην αναγκαια εργασια θα υποβληθουν ολοι με προθυμια]] ΚΑΙ Ο ΦΡΟΥΝΤ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ[[ Δεν αποβλεπω σε οικονομικη κριτικη του κομμουνιστικου συστηματος ,δεν μπορω να ερευνησω αν η καταργηση της ατομικης ιδιοκτησιας ειναι σκοπιμη
και ωφελιμη. Αλλα την ψυχολογικη προυποθεση μπορω να την αναγνωρισω ως αβασιμη αυταπατη. Με την καταργηση της ατομικης ιδιοκτησιας αφαιρουμε
απο την ανθρωπινη ταση για επιθετικοτητα ενα απο τα οργανα της ,σιγουρα ενα ισχυρο και σιγουρα οχι το ισχυροτερο. Στις ανισοτητες σε δυναμη και
επιρροη ,που η επιθετικοτητα καταχραται για τους σκοπους της ,δεν εχουμε αλλαξει τιποτα ,ουτε και στην ουσια της .Δεν δημιουργηθηκε απο την ιδιοκτησια
η επιθετικοτητα, επικρατει σχεδον απεριοριστα σε παναρχαιους χρονους ,οταν η ιδιοκτησια ηταν ακομα πενιχρη ,εμφανιζεται ηδη στο παιδικο δωματιο ,πριν
ακομα η ιδιοκτησια εγκαταλειψει την πρωκτικη της μορφη ,σχηματιζει ολο το κατακαθι των τρυφερων και ερωτικων σχεσεων αναμεσα στους ανθρωπους
ισως με εξαιρεση την σχεση της μητερας προς το αρσενικο της παιδι.
Αν παραμερισουμε το προσωπικο δικαιωμα για υλικα αγαθα ,μενει ακομα το προνομιο των σεξουαλικων σχεσεων που μπορει να γινει πηγη ισχυροτερουφθονου και οξυτερης εχθροτητας αναμεσα στους κατα τα αλλα ισοτιμους ανθρωπους………Δεν ειναι προφανως ευκολο στον ανθρωπο να παραιτηθει απο την ικανοποιηση αυτης της επιθετικης τασης του………..Ειναι παντα δυνατον να συνδεσουμε εναν μεγαλυτερο αριθμο ανθρωπων μεταξυ τους με αγαπη ,αν περισσευουν αλλοι για να απευθυνθει εναντιον τους η επιθετικοτητα .Ασχοληθηκα καποτε με το φαινομενο ότι γειτονικες και σε πολλα πραγματα συγγενικες κοινοτητες αντιμαχονται και λοιδορουνται αμοιβαια, οπως οι Ισπανοι και οι Πορτογαλοι,οι Βορειοι και οι Νοτιοι Γερμανοι ,οι Αγγλοι και οι Σκωτοι κ.λ.π. Του εδωσα τον χαρακτηρισμο- [ναρκισισμος των μικρων διαφορων]-που δεν συμβαλλει πολυ στη εξηγηση. Εδω αναγνωριζουμε μια ανετη και σχετικα ακινδυνη ικανοποιηση της επιθετικης τασης …………….Απο τοτε που ο Αποστολος Παυλος εκανε την γενικη ανθρωπινη αγαπη θεμελιο της χριστιανικης του κοινοτητας η ακραια μισαλλοδοξια του χριστιανισμου για τους απεξω ηταν αναποφευκτη συνεπεια.
Στους Ρωμαιους που δεν ειχαν στηριξει το κρατος τους στην αγαπη ,η θρησκευτικη μισαλλοδοξια ηταν αγνωστη αν και η θρησκεια ηταν υποθεση του κρατους και το κρατος ηταν εμποτισμενο απο την θρησκεια.
Δεν ηταν επισης ακατανοητη συμπτωση οτι το ονειρο για μια Γερμανικη παγκοσμια κυριαρχια χρησιμοποιησε ως συμπληρωμα του τον αντισημιτισμο, και αναγνωριζουμε ως ευνοητο οτι η δοκιμη για την ιδρυση ενος νεου κομμουνιστικου πολιτισμου στην Ρωσια βρισκει ψυχολογικη υποστηριξη στην καταδιωξητης μπουρζουαζιας .Αναρωτιομαστε ομως με ανησυχια τι θα κανουν οι κομμουνιστες ,αφου πρωτα εξολοθρευσουν την μπουρζουαζια τους]]
ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΥΝΤ Απο το Εργο του Η ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ 1930.
Το τι εγινε μετα την εξολοθρευση της μπουρζουαζιας,το ειδαμε,μεχρι την καταρρευση το 1990.
[[Τώρα νομίζω πώς το νόημα της εξέλιξης του πολιτισμού μας δεν είναι πια σκοτεινό.Η πολιτισμική εξέλιξη πρέπει να μας δείξει τον αγώνα ανάμεσα στον έρωτα και τον θάνατο,ανάμεσα στην ορμή της ζωής και στην ορμή της καταστροφής και τον τρόπο διεξαγωγής τους στο ανθρώπινο είδος.Αυτή ή γιγαντομαχία είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο της ζωης γενικά και γι’αυτό μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την πολιτισμική
εξέλιξη απλώς ως τον αγώνα ζωής του ανθρώπινου είδους.Και αυτόν τον αγώνα των γιγάντων θέλουν οι νταντάδες μας να τον καταπραύνουν με νανουρίσματα]]
[[Ετσι λοιπόν με εγκαταλείπει το θάρρος να παρουσιασθώ στους συνανθρώπους μου σαν προφήτης και δέχομαι την μομφή τους πού δεν μπορώ να τους προσφέρω παρηγοριά,γιατί αυτή αποζητούν κατά βάση όλοι, οί ορμητικότεροι επαναστάτες όχι λιγότερο ολόψυχα από τους πραότερους θεοσεβείς. Το μοιραίο ερώτημα της ανθρωπότητας μού φαίνεται πώς είναι αν και σε ποιόν βαθμό θα καταφέρει ή πολιτισμική της εξέλιξη να προφυλάξει την συμβίωση των ανθρώπων από την βλάβη πού προέρχεται από την ανθρώπινη ορμή της επιθετικότητας και από την ορμή της αυτοκαταστροφής.Σε αυτή τη συνάφεια ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά ακριβώς η σημερινή μας εποχή.Οί άνθρωποι έχουν τελειοποιήσει τόσο πολύ την εξουσία τους πανω στις φυσικές δυνάμεις ,ώστε με την βοήθεια τους είναι εύκολο να εξολοθρευθουν αμοιβαία ως τον τελευταίο.Τούτο το γνωρίζουν,και απ’αυτό προέρχεται ένα αρκετά μεγάλο μέρος της σημερινής τους ανησυχίας της δυστυχίας τους ,του άγχους τους .Και τώρα πρέπει να περιμένουμε ότι ή άλλη από τις δύο [ουράνιες δυνάμεις ],ό αιώνιος έρωτας ,θα κάνει μία προσπάθεια για να νικήσει στον αγώνα με τον επίσης αθάνατο αντιπαλό του[τον θάνατο σ.τ.γ].Αλλά ποιος μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες και την έκβαση;]]
ΦΡΟΥΝΤ Πολιτισμος πηγή δυστυχίας Σημειωση δική μου.Και μπορούμε να ξαλαφρώσουμε λίγο φέρνοντας στην μνήμη μας ,τους στιχους του γνωστού παλιού καλού ελληνικού τραγουδιού πού επιβεβαιώνει μέσα από την τέχνη την τελευταία παράγραφο του ΦΡΟΥΝΤ.Ας το θυμηθούμε στο ρεφραιν.
<<Αχ Θεε μου νασουν ποτης
να σωθει η ανθρωποτης
στο μεθυσι σου επανω
να μαχαιρωνες τον χαρο>>
<<Αχ Θεε μου νασουν ποτης
να σωθει η ανθρωποτης
στο μεθυσι σου επανω
να μαχαιρωνες τον χαρο>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου