Ενα ποίημα..Μία ζωή...!!!

<<Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα ότι μού υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ΄ότι έχω ζήσει έως τώρα.

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι πού κέρδισε μία σακούλα με καραμέλες,τίς πρώτες τίς έφαγε λαίμαργα,αλλά όταν παρατήρησε ότι τού απέμειναν λίγες άρχισε να τίς γεύεται με βαθειά απόλαυση.

Δέν έχω πιά χρόνο γιά ατέρμονες συζητήσεις,όπου συζητούνται καταστατικά,νόρμες,διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί,γνωρίζοντας ότι δέν θα καταλήξει κανείς πουθενά.Δέν έχω πιά χρόνο να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους πού παρά την χρονολογική τους ηλικία δέν έχουν μεγαλώσει.

Δέν έχω πιά χρόνο να λογομαχώ με μετριότητες.

Δέν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρευλάνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.Δέν ανέχομαι τούς χειριστικούς και τούς καιροσκόπους.Με ενοχλεί η ζήλεια καί όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τούς ικανότερους και να οικειοποιηθούν την θέση τους,τό ταλέντο τους και τα επιτεύγματά τους.Μισώ να είμαι μάρτυρας πού γεννά η μάχη γιά ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.

Οι άνθρωποι δέν συζητούν πιά γιά το περιεχόμενο.Μετά βίας γιά την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος γιά να συζήτώ γιά τούς τίτλους,τίς επικεφαλίδες.

Θέλω την ουσία,η ψυχή μου βιάζεται....

Μού μένουν λίγες καραμέλες στήν σακούλα.

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

Πού μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Πού δέν επαίρονται γιά τόν θρίαμβο τους.

Πού δέν θεωρούν τον εαυτό τους,εκλεκτό πρίν τήν ώρα τους.

Πού δέν αποφεύγουν τίς ευθύνες τους.

Πού υπερασπίζονται την ανθώπινη αξιοπρέπεια.

Καί πού τό μόνο πού επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια καί την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό πού αξίζει τόν κόπο στήν ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα πού ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά τών ανθρώπων

Ανθρωποι τούς οποίους τα σκληρά χτυπήματα τής ζωής,τούς δίδαξαν πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στήν ψυχή.

Ναί βιάζομαι,αλλά μόνο γιά να ζήσω με τήν ένταση πού μόνο η ωριμότητα μπορεί να σού χαρίσει.

Σκοπεύω να μήν πάει χαμένη καμμία από τίς καραμέλες πού μού έχουν απομείνει....

Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιό νόστιμες απ΄όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ώς τό τέλος ικανοποιημένος καί σε ειρήνη μέ την συνείδησή μου καί τούς αγαπημένους μου.

Εύχομαι καί ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί μέ κάποιον τρόπο θα φτάσεις καί εσυ....>>

Μάριο Αντράντε.Ποιητής-δοκιμιογράφος και συγγραφέας,από Βραζιλία.

Συμφωνώ καί προσυπογράφω.Αλλωστε τήν ιδιοτέλεια τών ανθρωπων κυρίως στή πολιτική,κάποτε την έζησα πολύ έντονα. Γιά πάνω από 12 χρόνια.Γιαυτό καί είμαι επιφυλακτικός στούς διάφορους αυτόκλητους σωτήρες πού θέλουν <<σώνει και καλά>> νά σώσουν τήν Χώρα,που ξεφύτρωσαν μανιτάρια.

Καί γιαυτό δέν έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν από τούς υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς του σημερινού πολιτικού συστήματος.Από την άκρα δεξιά μέχρι τήν άκρα αριστερά.Είναι ολοι παιδιά τού ενός καί μοναδικού <<προπατορικού αμαρτήματος>>.Του Κοτζαμπασισμού,τού ρουσφετιού,του Μπαξισιού,του κράτους τών πελατών.