ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ....ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΥΝΤ.

Στήν ψυχιατρική ΕΠΙΣΤΗΜΗ,ο αυτόχειρας θεωρείται ψυχικά ασθενής.Και η λέξη ασθενής δεν είναι ΚΑΚΗ λέξη.Προσδιορίζει μία κατάσταση.Οπως ασθένεια είναι καί η κατάθλιψη,η μελαγχολία,η νεύρωη,η ψύχωση.Οπως ασθενής είναι και ο χρήστης που πέθανε από υπερβολική δόση.Πάντως κανείς εκ των δύο δεν κάνει πολιτική αντίσταση με την πράξη του.Αλλοιώς στούς πολέμους δεν θα είχαμε νεκρούς από μάχες αλλά απο μαζικές αυτοκτονίες.Αυτά λέει η Ψυχιατρική επιστήμη.Αλλά και η ιστορική επιστήμη λεει οτι την αντίσταση στους Γερμανούς στην κατοχή την έκαναν πολεμώντας και όχι αυτοκτονώντας.Δεν μου είπε εμένε ο πατέρας μου ότι στην Κατοχή υπήρχαν μαζικές αυτοκτονίες απο την πείνα.Αλλά μαζικοί θάνατοι.Ανθρώπων που επιχειρούσαν να επιβιώσουν.Οταν όμως μία κοινωνία κλείνει τα μάτια σε μία ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ και σε μία ΙΣΤΟΡΙΑ,και αναγάγει ενα ανθρώπινο ψυχιατρικό κατ'εξοχήν γεγονός σε σύμβολο πολιτικού αγώνα,τότε αυτή η κοινωνία έχει ανάγκη άμεσης ψυχιατρικής θαλπωρής και όχι εκλογών.Σε ότι αφορά την ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΑΡΧΙΣΥΜΜΟΡΙΑ,(μακάρι κάθε μέρα να αυτοκτονούσαν και απο 100!!!Αίμα θέλουν για να έχουν διαφημίσεις.ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑ ΣΤΟΝ ΡΩΜΑΙΚΟ ΟΧΛΟ!!
Οσοι θέλετε μπορείτε να διαβάσετε αυτό:ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΥΝΤ
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ:<<Στήν περίπτωση μίας αυτοκτονίας,έχει προηγηθεί σίγουρα μία μακρόχρονη μελαγχολία.Αναμφισβήτητα ο ηδονογόνος αυτοβασανισμός της Μελαγχολίας,που ξεκινάει από την παιδική ηλικία,σημαίνει ακριβώς όπως το αντίστοιχο φαινόμενο της ψυχαναγκαστικής νεύρωσης,την ικανοποίηση τάσεων μίσους, με αφετηρία πρωταρχική,φιλικά η συγγενικά πρόσωπα.Στην διάρκεια της ζωής και στην πορεία της μακρόχρονης μελαγχολίας,αρκεί ένα και μόνο εξωτερικό ερέθισμα,προκειμένου το πρωταρχικό να αντικατασταθεί από το δευτερεύον.Στην μακρόχρονη μελέτη μας,καταλήξαμε στο συμπέρασμα,ότι εάν δεν υπήρχε το πρωταρχικό,το δευτερεύον είναι τελείως αδύναμο να οδηγήσει κάποιον στην αυτοχειρία.Στην αυτοκτονία ο αυτόχειρας πάντα θέλει δι' αυτού τού τρόπου να εκδικηθεί ασυνείδητα,πάντα το πρωταρχικό,με αιτία το δευτερεύον.Μέ αφετηρία αυτό το συναίσθημα,ο ασθενής καταφέρνει ακόμα στήν συνέχεια δια του πλαγίου δρόμου της αυτοτιμωρίας να εκδικείται ΑΡΧΙΚΑ αγαπημένα πρόσωπα,με μέσον την ασθένεια του,στην οποία έχει περιπέσει,χωρίς να χρειάζεται να τούς δείχνει κατ΄ευθείαν την εχθρότητά του. Οποιοι άλλοι παράγοντες και εάν οδηγούν σε αυτήν την πράξη,η εκδίκηση είναι σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις συνοδευτικό στοιχείο,χωρίς την βοήθεια του οποίου,δεν θα ήταν δυνατή αυτή η αινιγματική,στο μυαλό της πλειοψηφίας των ανθρώπων,πράξη από έναν αυτόχειρα.Διότι η ανάλυση μας έχει διαφωτίσει,ότι κανένας δεν βρίσκει την ψυχική ενέργεια να θανατώσει τον εαυτό του,αν,πρώτον,δεν συνθανατώνει ταυτόχρονα ένα φιλικό του πρόσωπο με το οποίο έχει ταυτισθεί,και εάν δεύτερον,με αυτον τον τρόπο,δεν στρέφει εναντίον του μία επιθυμία θανάτου,η οποία απευθυνόταν σε ένα άλλο πρόσωπο,το οποίο όμως αδυνατέι να θανατώσει ο ίδιος.Ετσι το εκδικείται με την αυτοθανάτωση,φορτώνοντας το άλλο πρόσωπο με ενοχές,όπως πιστεύει.Και αυτό περιέχει την εκδίκηση του αυτόχειρα.Η γνωστή φράση <θα τού δείξω εγώ αυτού>,αυτήν την φορά αντί γιά βιαοπραγία στον άλλον,στρέφεται με ακραία μορφή αυτοκτονίας στον ίδιο του τον εαυτό >> Σ.ΦΡΟΥΝΤ.
ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.Κανείς δεν αυτοκτονεί από Φτώχεια!!!

Διαβάστε εδω:ΕΝΑ ΕΠΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΜΑΛΛΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΜΑΔΙΚΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟ