ΠΕΡΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Η εκκλησία καί η κάθε παγκόσμια εκκλησία,έχει κάθε δικαίωμα νά έχει κατηχητικά καί νά κάνει προσηλυτισμό.
Τα επίσημα Δημόσια κρατικά σχολεία ενός κράτους πού θέλει νά ονομάζεται σύγχρονο και Ευρωπαικό ΟΧΙ.
Η εκκλησία μπορεί νά έχει εκκλησιαστικά τμήματα θρησκευμάτων.
Ενα σύγχρονο Ευρωπαικό κράτος δέν μπορεί νά έχει υπουργείο πού νά λέγεται Υπουργείο Παιδείας καί ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ.
Η εκκλησία στά χωράφια της καί τό κράτος στά δικά του.Η παπάς,παπάς,η ζευγάς ζευγάς.
Καί τά δύο δέν γίνονται.Εκτός άν αυτό τό κράτος είναι τό ΙΡΑΝ τών Βαλκανίων.Kαί περίγελος της Ευρώπης.
Τελεία και παύλα!!

Γιατί αρνούμαστε νά δούμε και νά πούμε τήν αλήθεια.
Θυμάμαι στίς αρχές τής δεκαετίας τού 1970 στό παλιό εξατάξιο γυμνάσιο στό μάθημα τών θρησκευτικών,
η κάναμε χαβαλέ,η έπεφτε μπόλικο χασμουριτό.
Θυμάμαι στόν εβδομαδιαίο υποχρεωτικό εκκλησιασμό,στήν πορεία πρός τήν εκκλησία,οί μισοί τήν 
κοπανούσαν από τά στενά.Καί οί άλλοι μισοί πήγαιναν μέ τό ζόρι.
Λοιπόν νά τό πούμε ξεκάθαρα.Η Θρησκεία είναι μία πνευματική ατομική υπόθεση.Δέν είναι καταναγκασμός.Κυρίως δέν είναι κρατική πολιτική.