Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ ΝΑ ΣΕ ΕΙΧΑ ΠΡΩΤΑ ΛΕΜΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ

Σήμερα με αφορμή το μεταναστευτικό η γειτονική ΠΓΔΜ είναι κοντά στο αναβαθμιστεί γεωπολιτικά από την Ευρώπη σε σχέση με την χρεοκοπημένη Ελλάδα.
Σήμερα μόνο εμείς (και στο δικό μας μυαλό) υπάρχει η φαντασίωση πως "πρέπει να επιλυθεί το πρόβλημα της ονομασίας".

Αλλά τι να επιλυθεί πια αφού σχεδόν όλος ο πλανήτης τους έχει αναγνωρίσει ως MACEDONIA.Και μόνο οι μοναχικές μας διαμαρτυρίες μένουν στο παγκόσμιο προσκήνιο να μην τις ακούει σχεδόν κανείς πια και να μην τους δίνει σημασία.

Και ομως το 1993 με το σχέδιο του Πορτογάλου Ζοάο Ντε Ντέους Πινέιρο,υπουργού Εξωτερικών της Πορτογαλίας και προεδρεύων, τότε, του Συμβουλίου Υπουργών της Ενωσης, είχε παρουσιάσει ένα σχέδιο, με στόχο την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων.Η ονομασία ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Κάτι που απέρριψε πρώτος από όλους τότε ο Σαμαράς και με απίστευτη δημαγωγία ήταν από τους βασικούς συντελεστές των μεγάλων εθνικιστικών εκδηλώσεων με τους παπάδες στην Θεσσαλονίκη.
Οπως ο ίδιος ο Πινέιρο χρόνια μετά σε μία συνέντευξή του στην καθημερινή το 2007 λέει:

" Αφορούσε κυρίως τη συνεργασία μεταξύ Ε.Ε. και Σκοπίων. Πρέπει να θυμηθούμε την πολιτική κατάσταση στην περιοχή. Θυμάμαι έναν συνάδελφο, δεν θα σας πω το όνομά του, που έλεγε ότι αυτό που πρότεινα ήταν να δοθεί στην Ελλάδα καθεστώς υπερδύναμης στην περιοχή δεδομένου ότι η συνεργασία που προτείναμε βασιζόταν στην Ελλάδα, τα πάντα θα βασίζονταν στην Ελλάδα. Πίστευα ότι αυτό θα ήταν καλό για την Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί θα βοηθούσε την οικοδόμηση εμπιστοσύνης.

Γι' αυτό πίστευα ότι για την Ελλάδα ήταν πολύ καλή πρόταση. Το όνομα δεν ήταν Μακεδονία, αλλά Νέα Μακεδονία, και ταυτόχρονα θα της έδινε νομίζω εξαιρετικά σημαντική θέση στην περιοχή. Τα δε Σκόπια δεν ήταν σε θέση να απορρίψουν τη βοήθεια που προσέφερε η Ενωση.......Θυμάμαι τον Σκοπιανό υπουργό (Εξωτερικών). Τον πίεσα πολύ, του είπα «κοίτα, είναι η ευκαιρία για τη χώρα σου να αναπτυχθεί, να γίνει μια ανεπτυγμένη δημοκρατική χώρα με καλές σχέσεις με τους γείτονές της».

Είχε δάκρυα στα μάτια όταν μου είπε «εντάξει, μπορώ να το δεχθώ.....Στην Ελλάδα, τότε υπουργός Εξωτερικών ήταν ήδη ο κ. Μητσοτάκης, γιατί ο Αντώνης Σαμαράς είχε φύγει. Ωστόσο, είχε πολύ μικρή πλειοψηφία και ο Μητσοτάκης δεν είχε καμία βεβαιότητα ότι θα τον στήριζε η Βουλή στο θέμα αυτό, παρά το ότι συμφωνούσε ότι ήταν καλή λύση. Αρχικά ήταν υπέρ της λύσης αυτής. Ο λόγος που τελικά δεν τη δέχθηκε ήταν αποκλειστικά ότι ήταν πεπεισμένος ότι δεν θα τον στήριζε η πλειοψηφία στη Βουλή, φοβήθηκε ότι θα έπεφτε η κυβέρνηση, άλλωστε είχε πολύ μικρή πλειοψηφία....Δεν κατηγορώ τον Αντώνη Σαμαρά που εναντιώθηκε σφόδρα,ούτε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που αν και το ήθελε τελικά το απέρριψε διότι ήταν σίγουρος πως δεν θα περάσει από την Βουλή.Ο καθένας πίστευε πως έκανε καλό στην Χώρα του,αλλά τότε χάθηκε μία ευκαρία για την Ελλάδα κυρίως».

Αυτά έλεγε τότε ο πρωταγωνιστής του σχεδίου στην συνέντευξη του στην καθημερινή.Σήμερα μπορούμε να αναλογιστούμε πως όταν απορρίπτεις μία πρόταση,στο μέλλον η νέα πρόταση θα είναι πολύ πιό δυσμενής.Ειδικά αν είσαι χρεοκοπημένος και πιέζεσαι απο μία Τουρκία που σου στέλνει τσούρμο τους μετανάστες.Και απο μία Ευρώπη που σε απειλεί να σου κλείσει τα σύνορα στα Σκόπια.Αυτά τα ζήσαμε και με το Κυπριακό.Εθνικές μαγκιές,εθνικοί τσαμπουκάδες και στο τέλος εθνικές κλανιές η εθνική καταστροφή.Αλλά και στην Μ.Ασια το 1922,αλλά και το 1897 και το 1878 που εδώ κόντεψε να ΄γινει <<ΝΕΟΣ ΙΜΠΡΑΗΜ>>
Και μυαλό δεν βάζουμε!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου