Από Aristotelis Aivaliotis.face-book.
Kαλημέρα.Ακόμα μία εύστοχη ανάρτηση τού φίλου μου Αριστοτέλη.Τήν κοινοποιώ στόν τοίχο μου.
Μερικά έργα, όσο και αν τα βαριέται κανείς, παίζονται συνέχεια. Όπως το σημερινό, όπου η κυβέρνηση θριαμβολογεί, όπως και πολλές άλλες κυβερνήσεις πριν από αυτήν την τελευταία τριακονταετία, για την "μάχη" που έδωσε, και κέρδισε, ώστε να προβλεφθούν άφθονα Ευρωπαϊκά κονδύλια - επιδοτήσεις για την Ελλάδα. Αυτήν την φορά 16 δις Ευρώ για την περίοδο 2014-2020.
Σύμφωνα με τις στατιστικές, την περίοδο 1981 -2011 η χώρα έλαβε συνολικά 220 δις Ευρώ επιδοτήσεις (σε αναπροσαρμοσμένες τιμές), εκ των οποίων 177 δις στον αγροτικό τομέα. Ας αναρωτηθούμε πόσο μας ωφέλησαν όλα αυτά τα χρήματα. Υποτίθεται ότι αυτά δίνονται για να βοηθήσουν την ανάπτυξη, δηλαδή νέες παραγωγές και επενδύσεις. Πέτυχαν τον στόχο τους; Για παράδειγμα το 1981 η Ελλάδα είχε 70% αυτάρκεια τροφίμων, ενώ το 2011 30%. Η δε βιομηχανική παραγωγή που υπήρχε τότε έχει σταδιακά εξαφανιστεί, στο μεγαλύτερο μέρος της.
Τα χρήματα δόθηκαν, φυσικά. Τα βλέπουμε γύρω μας. Στην εκρηκτική οικιστική ανάπτυξη, στις πισίνες, στους στόλους των πολυτελών αυτοκινήτων, στους εμπορικούς πεζόδρομους και στα mall που ξεφύτρωσαν σε κάθε ραχούλα. Που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, σήμερα.
Όλα τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος τους, αλλά και από την λεγόμενη βιωσιμότητα, την αντοχή στο χρόνο. Με αυτό το κριτήριο και με δεδομένα τα σημερινά χάλια μας, μπορούμε να αποφανθούμε ότι, όχι, τα χρήματα των επιδοτήσεων δεν έπιασαν τόπο. Το μοντέλο ήταν λανθασμένο, η κακά σχεδιασμένο.
Έτσι αδιαφορώ για το σημερινό έργο. Όπως νομίζω και το να αναμασάει η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης γιατροσόφια ("ανάπτυξης") βασισμένα στα "ΕΣΠΑ", είναι ανώφελη, μακροπρόθεσμα, πολιτική.
Ίσως, αντίθετα, μας βοηθούσε περισσότερο αν δεν μας έδιναν δεκάρα.
Τις επόμενες ώρες, η, ημέρες, θα παρακολουθήσουμε την κλασσική πλειοδοσία "εθνικής ζητιανιάς", με την αντιπολίτευση να κατηγορεί ότι η κυβέρνηση δεν απαίτησε περισσότερα. Που φυσικά, σύμφωνα με την ιδεολογία του Καραγκιόζη, τα εδικαιούτο.
Ένας λαός εθισμένος στο "δώσε και μένα μπάρμπα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου